Willy VAN EECKHOUT
ga jij maar schilderen …
Op 6/12/2018 werden 33 mappen met ARCHIEFMATERIALEN vanaf 1960, die het archief van Willy Van Eeckhout beslaan, geschonken aan het MuHKA te Antwerpen. Dit is naast museum ook ARCHIEF VAN DE VLAAMSE MODERNE EN HEDENDAAGSE KUNST.
Deze Vlaamse kunstenaar werd geboren te Mechelen op 21 juli 1943.
Studies aan de Academie voor Beeldende Kunsten te Mechelen, het Nationaal Hoger Instituut te Antwerpen, het Rijkshoger Instituut voor Kunsten te Brussel (RHoK) en de Rijksnormaalschool te Hasselt.
Vanaf 1968 hield hij talrijke individuele exposities en nam hij deel aan vele groepstentoonstellingen.
Sinds 1991 werkt en woonde (verhuisd juni 2010) hij in De Gieterij, de gerenoveerde kopergieterij aan het Centraal Station te Mechelen. Dit grote atelier van 200 m2 stelt hem in staat ook grote formaten te creëren, interessant voor o.a. bedrijven.
De schilderijen van Van Eeckhout zijn expressief, mysterieus, quasi ondefinieerbaar, suggestief en steeds met een swingende toets gerealiseerd.
In 1965 breekt hij met de figuratie en begint abstract te werken. Dit onder impuls van Walter Vilain en Kandinsky’s boek Das Geistige in der Kunst. Deze overgang gebeurt in volle Op- en Pop Artperiode. Hi j verkiest deze richting omdat hij vindt dat dit de meest vrije, universele, vergeestelijkte en diepgaande vorm van kunst is. Een schilderkunstige “koorts” welt regelmatig op –de innerlijke noodzaak- en dient bevredigd te worden in vreugdevol schilderen met een grote liefde voor de heilige olieverf. Kleur en vorm krijgen een eigen identiteit en toveren alzo een mysterieuze sfeer die men in aandachtige en langdurige beschouwing dient te ondergaan, zoals men luistert naar kwalitatieve muziek. Het maken van kunst onttrekt zich aan de dagelijkse beslommeringen en werkt in zijn geval zeer therapeutisch . Als groot jazzliefhebber ontstonden in de jaren 70 ettelijke JAZZPAINTINGS. Dit zet zich nu nog voort in ettelijke Hommages aan Jazzmusici.
Tijdens de jaren 90 schilderde Van Eeckhout dikwijls op groot formaat met brede gebaren en dito borstels in een gamma van hevige kleuren met als basiskleur donkergeel, een vreugdesalut met Heimlich Gelb. Tot de schilder JAS hem een groot aantal botervlootjes met zelfgefabriceerde maar reeds gemengde verf cadeau deed. Deze opeenhoping van verschillende lagen kleur, die met paletmes op doek getoetst worden -la patte de l’artiste-, bezitten een zeer boeiende picturaliteit en resulteren tot een levendig en viriel schilderij. Het geeft wel een globaal grijsachtig, paars aspect, maar het is een ontdekkingsreis in de beperking welke wonderwel onverwachte mogelijkheden biedt die hij met zijn eigen verf nooit zou ontdekken. Op het eerste zicht lijken de werken abstract, doch ze zijn eigenlijk verdoken “figuratief”. Het is niet de afbeelding van de realiteit maar een geestelijke echo ervan, nml. SUGGESTIEF : elke zet van het paletmes suggereert, wekt een min of meer herkenbare vormgeving op , welke de toeschouwer in staat stelt met zijn eigen interpretatie zelf mee kreatief te zijn. Deze “figuratie” is niet gewild, maar verwondert hem uitermate en ontstaat uit het diepste van zijn onbewuste.
Zijn artistieke roots liggen bij Willem de Kooning, Bram van Velde, Asger Jorn, Englebert Van Anderlecht, Kurt Schwitters, Paul Joostens en last but not least bij Jules Schmalzigaug.
Van Eeckhout heeft mee het schilderen in stand gehouden.
Naast SCHILDERIJEN bestaat zijn oeuvre voor de helft uit COLLAGES en PALIMPSESTEN.Reeds vanaf de jaren 60 ontstonden er COLLAGES. Dit uit liefde voor het papier en als reactie tegen de toenmalige behoudsgezinde opvattingen van de Kunstakademie . Hij was toen de olieverf beu…
7 Van deze COLLAGES zijn opgenomen in de illustere collectie van de VERBEKEFOUNDATION in Kemzeke (B). Dit is de meest uitgebreide collectie van collages van België. (een 1000 tal werken.)
Uit de KALLIGRAFIEEN van eind jaren 80 ontstonden de PALIMPSESTEN. Frans Boenders noemt hem een tedere fetisjist van het papier. Boenders, Willem M.Roggeman, Rob Goswin en Guy van Hoof integreerden handgeschreven fragmenten van
hun poëzie in deze werken. Momenteel worden er flarden handschrift van zijn vroegere dagboeken in deze PALIMPSESTEN ingelast. Dit zal in de toekomst nog meer van toepassing zijn, hij hecht nml. ontzettend veel belang aan HANDSCHRIFT.
Ook het TEKENEN komt hierin meer en meer aan bod. Dit alles wordt soms opgehoogd met gouache op acryl.
In de KONINKLIJKE collectie van het PALEIS in Laken bevindt zich een palimpsest in coöperatie met Frans Boenders. Het AMVC-LETTERENHUIS in Antwerpen bezit een palimpsest in cöoperatie met Willem M.Roggeman.
Het PATRIMONIUM van de Stad Mechelen heeft o.a. 2 palimpsesten in cöoperatie met Frans Boenders. Het MUSEUM EMILE VERHAEREN heeft in de collectie een palimpsest in cöoperatie met Emile Verhaeren en Frans Boenders.
BIBLIOTECA WTTOCKIANA bezit 1 palimpsest in cöoperatie met Emile Verhaeren en Frans Boenders.
Belangrijke expo’s met zijn collages of palimpsesten werden gehouden in VERBEKEFOUNDATION (Kemzeke), MUSEUM EMILE VERHAEREN(Sint-Amands), BIBLIOTECA WITTOCKIANA (Brussel) galerie LIEVE LAMBRECHT ((Merendree), galerie IDPLUS(Hamme),CULTUURCENTRUM MECHELEN.
PALIMPSEST: samenwerking met Frans Boenders.
DE BOTERVLOOTJES
Voor mij is beeldende kunst beoefenen, werken zoals in een laboratorium: onderzoeken om te trachten grenzen te verleggen.
Van figuratief tekenen en schilderen evolueerde mijn werk naar het abstracte olieverfschilderen en het maken van collages. Walter Vilain was hierin bepalend.
De eerste acryls op doek en papier dateren van 1989.
Mijn werk vertoont een tweezijdig karakter: olieverf op doek en acryl op zelfsamengeplakte papieren dragers van niet-geometrische vorm (palimpsesten). Hiervoor kies ik documenten zoals muziekpartituren, wijnflesetiketten, gebruikte briefomslagen, fragmenten van dagboeken, oude luchtmachtkaarten, overlijdensberichten, postkaarten ... In de vormgeving doemt er vanzelf een zekere figuratie op.
Mijn bedoeling is een oerbeeld gestalte geven, een kunst van alle tijden te maken.
Is een schilderij maken niet het opbouwen van een eigen territorium, of de vlag, het symbool ervan schilderen?
Mark Ruyters - (H)ART 08/03/2007
De nu 63-jarige Mechelse kunstenaar Willy Van Eeckhout is al veertig jaar een fanatieke verdediger van de abstracte, gestuele schilderkunst.
In vroeger werk ging hij heftig, maar met kennis van zaken te keer, opkijkend naar het werk van de Vlaamse expressionisten, maar ook dat van de Amerikaanse abstract expressionisten.
De jongste tijd doet hij het naar eigen zeggen wat bezadigder aan, met eerder het paletmes dan het brede penseel in de aanslag. Toch blijft hij een voorliefde koesteren voor een exuberante mengeling van verf, kleur, tonaliteit, pasta en brede lijnvoering.
In de Mechelse galerie Pack-Huys toont hij recent schilderwerk, maar ook zogeheten palimpsesten (de naam voor oude perkamenten waarop met ‘onzichtbare inkt’ geschreven werd): acrylschilderijen op uiteenlopende vormen van papier.
De recente doeken hebben ook een specifiek kenmerk: Van Eeckhout gebruikte er de verf voor die hij van collega-schilder JAS kreeg. Die verf, door JAS zelf gefabriceerd en gemengd, zit in oude botervlootjes. Op het eerste gezicht is het een grijs-paarse materie, maar als je er lang genoeg met een paletmes in wroet komt er toch een verrassende tonaliteit naar boven. Toch is dit werk wat grijzer dan het vroeger warm-lichte werk van Van Eeckhout. Maar hij noemt het een ‘hommage aan JAS’, die nog enige tijd mag voortduren, tot de vlootjes leeg zijn.
Willem M. Roggeman - 1989
Willy Van Eeckhout is een gestueel schilder. Hij werkt met brede gebaren, met de hele arm uitgestrekt,
met het hele lichaam bewegend.
Hij is een muzikaal schilder, die lange verfstroken uitstrijkt, zoals lange melodische lijnen, die dan in elkaar overvloeien als in een symfonie. Zijn weidse gebaren doen aan de bewegingen van een dirigent denken.
In alle werken komt een dynamisch temperament tot uiting, maar het is vooral in de olieverfschilderijen dat de vreugde van het schilderen het duidelijkst blijkt.
Willy Van Eeckhout sluit in deze zin aan bij de Nieuwe Wilden, maar hij heeft zich niet door hen zodanig laten beïnvloeden dat hij ook een neo-expressionistische figuratieve schilderkunst heeft willen nastreven.
Hij heeft gekozen voor een geabstraheerde expressie, waarin het omgaan met de verf, het zich uitleven in heldere, primaire kleuren als geel en rood, de bovenhand hebben.
Sommige schilderijen tonen de grimmigheid van de dwarsligger.
Frans Boenders - 2001
Willy van Eeckhout maakt acrylcollages en olieverf-schilderijen. Die brengen een dubbele geaardheid aan het licht. Een tedere fetisjist overschildert een gelijmde structuur van gebruikt papier, pagina's gescheurd uit oude juridische folianten... maar ook overlijdensberichten van familieleden, eigen liefdesbrieven en vaderlijke partituren....
... een nogal woeste olieverfschilder daarentegen gaat op het doek tekeer met veel verve en veel verf, rauw borstelwerk slingert zichzelf naar een geïmproviseerde structuur toe: de kleur echter overwint alles!
Dichters calligraferen in het atelier hun poëzie op voorbereide dragers van de kunstenaar. |
|
1) Samenwerking met Rob Goswin |
